Geniet mee van filmpjes en ervaringen van deelnemers....


Genieten van en met projectkoor Hit the Floor uit Goutum      door Simon Adema
 
Op zaterdag 8 november jl. trad het projectkoor Hit the Floor uit Goutum op met de voorstelling "The Rhythm of Live"..... en dat was genieten! In totaal 385 bezoekers kwamen kijken naar de 2 voorstellingen in dorpshuis Ien en Mien en gelet op het applaus en alle enthousiaste reacties was het zeer geslaagd.
In de voorstelling draaide het om 2 echtparen. In de huiskamer van het ene stel vlogen kusjes door de lucht en in de kamer van het andere stel (bijna) het meubilair. Tussen de scenes door zong het koor toepasselijke liedjes varierend van “On my one” uit Les Miserables tot “Dancing Queen” van Abba. Dit alles werd muzikaal begeleid door Johan Siemensma op piano en synthesizer.

Dit was al weer de 3e keer dat projectkoor Hit the Floor in korte tijd een show in elkaar draait en uitvoert.
De koorleden hadden 10 weken de tijd om alle teksten en danspasjes te leren, voor een aantal komt daar ook nog het nodige acteerwerk bij. Kortom soms letterlijk en figuurlijk peentjes zweten….

Voorafgaand aan de repetities zijn de beide initiatiefneemsters Roaitske Slofstra (choreografie) en Vronie de Vreeze (muzikale leiding) al maanden bezig met de voorbereidingen. Het enthousiasme waarmee beide dames de leiding nemen werkt aanstekelijk. In het begin zijn er de zenuwen of we het wel redden maar in de loop van de weken groeit het vertrouwen dat we het kunnen. Ook het enthousiasme groeit met de week.

 Ik deed voor de 1e keer mee en vond het fantastisch. Ik zing al jaren bij popkoren maar aan dit projectkoor meedoen is een heel bijzondere ervaring. In korte tijd veel liedjes leren en daarnaast de nodige danspasjes oefenen…het is een soort hoge-drukpan effect. De spanning neemt toe maar ook het resultaat. Ik doe zeker weer mee aan het volgende project.

The Rhythm of Life    door Piet Wenings

Het zit er weer op. Twee fantastische optredens op zaterdag 8 november zijn weer voorbij. Als medespeler is het eigenlijk niet goed duidelijk wat we neergezet hebben. Aan de reacties van het publiek te merken was het zeker de moeite waard. Tweeënhalve maand zijn we (een goede dertig spelers) gecoacht en aangemoedigd om de visie van Vronie de Vreeze en Roaitske Slofstra tot leven te brengen. Zorgvuldig is de muziek uitgezocht en van aankleding, omlijsting en choreografie voorzien. De manier waarop in dezelfde zaal met bijna dezelfde middelen elke keer een volledig ander beeld kan worden gemaakt is grandioos.

De overtuiging van iedereen dat we uit zullen komen op een mooie voorstelling is de basis van alle deelnemers. Hierdoor gaan we allemaal elke vrijdag (en dit keer zelfs een zondag) voluit. Voor ons geldt dat we zo sterk zijn als de zwakste schakel. Oefenen en vooral samen plezier maken zijn de beste manier om een hele sterke ketting te smeden. Gedurende de weken leren we dat we dingen die zo lastig leken, onder de knie hebben gekregen. Het blijft voor mij een magisch moment.

Rhythm of life laat verschillende facetten van het leven zien. Het komt terug in: snelle dansnummers, een bakje koffie, disco, relaties die op knappen staan en een eenzame wandeling langs de Seine. Het hoort er allemaal bij. De voorstelling eindigt in een veelheid aan kleur en een ode aan de tachtiger jaren. Het is machtig om mee te maken dat we de energie van het massaal toegestroomde publiek kunnen gebruiken om in veelvoud terug te kunnen geven. Bedankt alle aanwezigen en tot ziens bij "Bring me Sunshine" op 11 april 2015.

The Rhythm of life   door Cor de Ruiter

Ik werd in het voorjaar van 2013 gevraagd of ik mee wilde doen aan een projectkoor. Het thema was “the Sixties” en aangezien ik gedateerd ben uit die tijd leek het me erg leuk om mee te doen. Tevens zing ik graag en ben lid van een koor, dus ik besloot om mee te gaan doen. Vanaf de eerste repetitie moesten er bij het zingen bewegingen gedaan worden; wat een opgave!! Ik ga geregeld naar optredens van bands en het swingen gaat me dan goed af. Maar nu moest ik ineens zingen en dansen tegelijk. En dan de bewegingen en danspasjes precies zo en niet anders!

Het werd vervolgens steeds leuker. Ik heb de weken daarna gewoon genoten en het optreden (toen nog alleen op de avond) was een geweldige ervaring.

Dit project ging over een kijkje achter de schermen van gewone mensen, en hoe zij met hun leven omgingen. Dat bleek niet voor iedereen hetzelfde te zijn.

In de opbouw van de nummers kon je dit goed terugvinden. Het begon met “You can’t stop the beat”. De beat van het leven hoe dan ook is niet te stoppen. Dat werd duidelijk in de disco met “Dancing Queen”. Java Jive, het volgende nummer over enkele geneugten van het leven, nl. koffie en thee. De dames met een andere passie; lekker dansen in een “Fascinating Rhythm”. De heren met voetbal en lekker achteruithangen in “The Lazy Song”.

En dan een beetje de andere kant van het leven. De problemen in de relatie waren al begonnen, maar waren op de top met “When I was your man” en vervolgens “On my own”. De buren staken een helpende hand toe via een bloemetje, het kwam allemaal weer goed in “You’re the one that I want” en uiteindelijk weer het gewone “Rhythm of Life”. En dit had resultaat en dat werd uitbundig gevierd met een lekkere sing and swing medley “The 80’s dance party”.

De pasjes bleven moeilijk en het was hard werken. Maar door de bezielende leiding van Vronie en Roaitske, de super piano begeleiding van Johan, de geweldige solisten en de passie en de vrolijkheid waarmee iedereen het project heeft beleefd, is dit weer een spetterend project geworden. Dit heeft me doen besluiten om het volgende project gewoon weer mee te doen.

Ik raad in ieder geval de mensen die dit lezen aan om zeker bij de uitvoering te komen op zaterdag 11 april 2015. Zet die datum alvast maar in de agenda.
The Rhythm of Life  door Sjoukje Bierma

The Sixties meegedaan, the Movies maar even gelaten voor wat het was, 3 keer een oefenavond missen in verband met een vakantie, dat is teveel. Want vergis je niet, wat Vronie en Roaitske iedere keer weer bedenken is veel, heel veel. Toch ben ik samen met alle anderen weer het avontuur aangegaan. The Rhythm of life, voor iedereen zo verschillend en toch moeten we na 10 weken hard werken op hetzelfde moment pieken.  

Volgens mij is dat ook nu weer gelukt,  een energieke middagvoorstelling, een zeer explosieve avondvoorstelling voor een uitverkocht Ien en Mien. Het publiek was enthousiast en wij zo mogelijk nog enthousiaster. Want wat is het heerlijk om te ontdekken dat de melodieën, de lappen tekst, de pasjes, het decor, de kleding  zo mooi samen komen tot één kleurrijk vrolijk geheel.  Samen ja, dat was ons motto, we doen het samen.

De groep mensen die de eerste oefenavond van het nieuwe project elkaar enthousiast begroetten, ik was er een beetje van onder de indruk, immers ik was relatief “nieuw” . Lang heeft het niet geduurd, 10 weken samen zingen, dansen, decor bouwen, dat doet wat met je. Na afloop van de voorstellingen vloog ik iedereen al even enthousiast om de nek.  We hebben het geflikt!

De boel zondagmiddag weer afbreken, een beetje bedrukt omdat het voorbij was, maar toch ook heel erg gezellig. We hebben vast  even mogen ruiken aan het nieuwe project. Vronie en Roaitske lieten ons mooie sfeerbeelden zien. Niet gek dat bijna iedereen al weer heeft bijgetekend.

Waar doen we het voor, want met 2,5 uur in de week repeteren kom je er natuurlijk niet.  Voor de gezelligheid, voor het eindproduct, maar ook vooral voor het publiek. Wat is er nu leuker dan mensen een gezellige onbezorgde avond te bezorgen. 

De floorhitters van het 4e project kunnen dan ook niet wachten. Zaterdag 11 april 2015 hopen we de volgende voorstelling neer te zetten en jullie allemaal weer te zien bij Ien en Mien