
Sounds of the Sixties
ervaringen van een deelnemer
Topervaring!
Listig wordt ik door de liefste in een positie gemanoeuvreerd om een projectkoor uit de brand te helpen. Dat laat je als man niet op je zitten en dus sta ik tot mijn eigen verbazing op een vrijdagavond in september “Help” van de Beatles te zingen. Nog nooit eerder gezongen in een koor; nog nooit eerder geprobeerd daarbij ook in de maat (!) te bewegen. Onder de inspirerende leiding van choreografe Roaitske Slofstra en dirigente Vronie de Vreeze begin ik aan een zelf-ontdekkingstocht met ongekend plezier. De groep vangt me goed op en het thema “Sounds of the Sixties” spreekt me zeer aan. De meeste teksten meen ik reeds uit mijn hoofd te kennen. Maar zingen in een koor, meerstemmig en in een door de dirigent aan te geven maat blijken een grote uitdaging. Ik lig er zelfs wakker van en lig ’s nachts soms nog “zingend in mijn bedje”!
Op 16 november jl. is de grote uitvoering in de gymzaal van “Ien en Mien”. Mooi verpakt in jaren- zestig kleding staan we zenuwachtig te wachten op het moment van opkomst. De week daarvoor is met man en macht een mooi decor in de sfeer van de sixties in elkaar getimmerd. En dan oefenen we met een microfoon; voor het eerst van mijn leven! Wat klink je dan anders dan je gewend bent jezelf te horen. Hilarisch…..
Het in groten getale opgekomen publiek kijkt ons vol vertrouwen aan. Weet u, met familie en vrienden in de zaal durf je toch wat meer lef te hebben. Het wordt dan ook een groot succes. Er wordt geklapt en gelachen en zelfs zachtjes meegezongen. Aan het eind mogen we de medley, nu volop meegezongen door het publiek, nog eens als toegift herhalen. We stralen! Dit is leuk!
Ik zie mezelf nu terug in de gemaakte filmpjes; ook op YouTube. Oef - wat zijn die anderen goed en wat bewegen ze mooi. Er valt nog een hoop te leren. Misschien laat ik me voor het volgende projectkoor wel opnieuw verleiden?
Vronie en Roaitske, heel hartelijk dank voor jullie inspirerende ideeën, enthousiasme en geduld!
Chris Mulder
Listig wordt ik door de liefste in een positie gemanoeuvreerd om een projectkoor uit de brand te helpen. Dat laat je als man niet op je zitten en dus sta ik tot mijn eigen verbazing op een vrijdagavond in september “Help” van de Beatles te zingen. Nog nooit eerder gezongen in een koor; nog nooit eerder geprobeerd daarbij ook in de maat (!) te bewegen. Onder de inspirerende leiding van choreografe Roaitske Slofstra en dirigente Vronie de Vreeze begin ik aan een zelf-ontdekkingstocht met ongekend plezier. De groep vangt me goed op en het thema “Sounds of the Sixties” spreekt me zeer aan. De meeste teksten meen ik reeds uit mijn hoofd te kennen. Maar zingen in een koor, meerstemmig en in een door de dirigent aan te geven maat blijken een grote uitdaging. Ik lig er zelfs wakker van en lig ’s nachts soms nog “zingend in mijn bedje”!
Op 16 november jl. is de grote uitvoering in de gymzaal van “Ien en Mien”. Mooi verpakt in jaren- zestig kleding staan we zenuwachtig te wachten op het moment van opkomst. De week daarvoor is met man en macht een mooi decor in de sfeer van de sixties in elkaar getimmerd. En dan oefenen we met een microfoon; voor het eerst van mijn leven! Wat klink je dan anders dan je gewend bent jezelf te horen. Hilarisch…..
Het in groten getale opgekomen publiek kijkt ons vol vertrouwen aan. Weet u, met familie en vrienden in de zaal durf je toch wat meer lef te hebben. Het wordt dan ook een groot succes. Er wordt geklapt en gelachen en zelfs zachtjes meegezongen. Aan het eind mogen we de medley, nu volop meegezongen door het publiek, nog eens als toegift herhalen. We stralen! Dit is leuk!
Ik zie mezelf nu terug in de gemaakte filmpjes; ook op YouTube. Oef - wat zijn die anderen goed en wat bewegen ze mooi. Er valt nog een hoop te leren. Misschien laat ik me voor het volgende projectkoor wel opnieuw verleiden?
Vronie en Roaitske, heel hartelijk dank voor jullie inspirerende ideeën, enthousiasme en geduld!
Chris Mulder